Dagje in Almaty en weer naar huis

Zaterdag 18 september: dagje in Almaty (Kazachtstan) en vertrek naar huis.

Vanochtend was het eerste dat we buiten zagen, was dat het regende en dat de hele lucht grijs was. Plus dat het niet bepaald warm was… Dat was wel weer even iets anders na al die hete plaatsen waar we geweest waren….
We zaten allemaal om 08:30 uur aan het ontbijt omdat Aleid, een van onze groepsleden, die ochtend weer naar Kyrgistan vertrok. Ze ondersteunt daar namelijk al een aantal jaren een project voor straatkinderen.
We hadden de hele dag vrij, maar vanwege de regen zijn we eerst maar eens naar het Nationaal Museum gegaan. Dat was best interessant, met een replica van de Gouden Man. Van die man is in Kazachstan namelijk een soort uniform gevonden dat bestond uit 4000 gouden plaatjes. Verder zagen we nog andere bijzondere vondsten uit Kazachstan, informatie over de 2e wereldoorlog en over de vrij recente geschiedenis, inclusief hoe yurts worden gemaakt, en over kostuums. En natuurlijk hebben we er een bakje koffie gedronken.
Tweede etappe was het standbeeld van de Gouden Man, dat vlakbij op een hoge zuil voor het presidentieel paleis staat.
Tja, en toen hadden we weer zin in iets te eten en drinken, en omdat we langs de Irish Pub kwamen, zijn we daar maar naar binnen gegaan. Heel lekker gegeten en verrassend (we moeten er echt weer even aan wennen) hele nette westerse toiletten!
Toen via het Theater (waar een bruidspaar buiten in de regen op de foto werd gezet) naar een delicatessenzaak, waar we koffie met gebak hebben genuttigd. Niet goedkoop, maar wel lekker.
Daarna zijn we naar de Sint Nicolaas kathedraal gegaan, waar net een dienst begon. We hadden nog nooit een Russisch-Orthodoxe dienst gezien, dus dat was interessant. Met veel oude vrouwtjes, buigend voor de vele heilige relikwieën en prachtig gezang van het koor. Natuurlijk hebben we ook de buitenkant van deze kathedraal bewonderd, met de schitterende goudkleurige “uien” bovenop.
Via het hotel zijn we toen naar de tweede kathedraal gegaan, waar óók een dienst aan de gang was. Daar was het nog veel drukker, plus dat de dienst niet door één priester en enkele helpers werd gedaan, maar door een stuk of 10 priesters. Er waren ongeveer 8 buitenlandse priesters extra aanwezig. Het bleek vandaag een heel speciale dienst te zijn omdat de slachtoffers herdacht werden van de revolutie van 1917. Deze kathedraal had geen goudkleurige uien op het dak, maar bont geruite, en dat was ook wel grappig om te zien.
Volgende stop was het warenhuis Tzum, waar op de benedenverdieping wel 100 winkeltjes zaten waar mobiele telefoons en fotospullen werden verkocht. En daar was het poepiedruk. Op de eerste verdieping was al heel wat minder te beleven, en op de hoogste verdieping (waar de souvenirs werden verkocht) was er buiten het personeel bijna niemand. Lisette heeft daar de Kazachstaanse economie ondersteund door een yurtje te kopen voor onze letterbak.
Inmiddels liep het tegen 20:00 uur en dan zouden we samen ons afscheidsdiner hebben. Jorrit had een soort loungebar uitgekozen, met lekkere luie stoelen en goed eten. Plus dat we daar konden wachten tot 01:00 uur, want dan zouden we naar het vliegveld vertrekken. In de loop van de avond hebben we ook afscheid genomen van Jorrit, die ons die 27 dagen heeft begeleid en heeft geregeld dat alles op rolletjes liep.
Om 01:00 uur stond de bus voor de deur van het hotel en na nog een paar uur wachten op het vliegveld van Almaty, vlogen we via Frankfurt naar Schiphol. Daar landden we om 11:00 uur en inmiddels zijn we weer thuis. De eerste spullen zijn alweer opgeruimd, maar we wachten nog even op de verwarmingsmonteur want onze badgeiser geeft wel warm radiatorwater maar de douche levert enkel ijskoud water….

Hiermee eindigt ons verslag van onze Zijderoute reis. Bedankt voor jullie belangstelling!