Naar, in en rond PP
Door: Frits
Blijf op de hoogte en volg Frits en Lisette
31 Oktober 2008 | Cambodja, Phnom-Penh
Eergisteravond, woensdag 29 oktober hebben we nog gezellig en romantisch zitten dineren op een terrasje boven het water van een zijrivier van de Mekong.
Gisterenochtend, donderdag 30 oktober moesten we er traditiegetrouw weer vroeg uit om direkt bij het hotel in een snelle boot te stappen die ons naar de hoofdstad van Cambodja, Phnom Penh (afgekort "PP") zou brengen. We vertrokken echter pas met een dik half uur vertraging omdat een van de leden van onze groep, Richard, vanaf het terras zijn camera in het water van de rivier had laten vallen. Turen in het hele bruine water leverde natuurlijk niks op, vooral ook omdat er nog allerlei bamboe balken onder het terras door liepen. Dat was natuurlijk balen voor hem, vooral vanwege alle fotos op zijn geheugenkaartje.
Het bijzondere was echter dat er binnen een kwartier een Vietnamese meneer kwam die aanbood om naar de camera te gaan duiken. Hij had een compressor met slang (waar die nou vandaan kwam???) en droeg een dikke ketting als gewicht. Bovendien had hij een knulletje die de slang doorschoof. De eerste duik duurde zeker 10 minuten (dankzij de persluchtslang), maar leverde niks op. Tot ieders verrassing kwam hij bij de tweede duik na enkele minuten boven met de camera in zijn hand. En later op de dag, toen het kaartje droog was, bleken alle fotos er ook nog op te staan!
De boottocht over Brassac rivier was schitterend: mooi weer met talloze stapelwolken, onderweg veel te zien op en naast het water en bijna geen wind. De boot schoot lekker op en na een uurtje of 2 moesten we aan wal bij de Vietnamese douane om omze bagage te laten scannen, en even verderop bij de Cambodjaanse douane om ons visum in het paspoort te krijgen. Vervolgens weer de boot in voor het tweede deel, en tegen 14:00 uur legden we aan in PP.
Die middag zijn we wat rond wezen kijken, waarbij vooral opvallend was om te zien hoeveel splinternieuwe SUV's er rondrijden in deze hoofdstad van een van de armste landen van de wereld (gemiddeld inkomen 1 dollar per dag). Met name Lexussen en nog wat Hummers, allen met een nummerbord waaruit blijkt dat het regeringsfunctionarissen zijn.
We zagen heel wat tempels, die qua vormgeving veel aan Thailand deden denken, en natuurlijk het straatleven dat hier nog wat armetieriger is dan in Vietnam. De mensen zijn echter heel vriendelijk en lijken vrolijk. Veel bedelaars, waarvan vele met slechts 1 of zelfs geen benen (door de duizenden landmijnen die hier overal nog liggen).
's Avonds zijn we wezen eten in een restaurant dat werkt met ex-straatkinderen en hen opleidt tot kok of ober.
Vanochtend (vrijdag) zijn we eerst naar het Tuol Sleng museum geweest, wat in de tijd van de Rode Khmer (1975-1979) de gevangenis was waar verdachte personen werden gevangen en ondervraagd. Dit alles in opdracht van Broer Nummer Een, Pol
Pot. Het gebouw is een voormalig schoolgebouw en daar zie je nu hoe de cellen er uitzagen, welke vreselijke martelmethoden werden toegepast, en je ziet talloze fotos van mensen die hier verhoord en vermoord zijn. Van de 20.000 mensen die in die 4 jaar in Tuol Sleng hebben gevangen hebben gezeten, zijn er welgeteld 7 overlevenden....
Dat was diep triest en heel confronterend.
Daarna zijn we naar een van de "Killing Fields" (Choeung Ek) gegaan, waar indertijd de gevangen naartoe werden gebracht en daar vermoord werden. Meestal met een stomp voorwerp omdat kogels te duur waren....
Midden op het terrein staat een enorm monument waarin de bijna 9000 schedels zijn geplaatst van de mensen die op die plek vermoord zijn.
Na de middag zijn we naar het paleis van de huidige koning Norodom Sihamoni zijn geweest. Zijn vader, Norodom Sihanouk wordt vandaag 86 jaar, en daarom is er vanavond waarschijnlijk vuurwerk, maar omdat het nu weer regent is het niet zeker dat dat doorgaat.
Dat paleis en de bijbehorende tempels en pagodes zien er natuurlijk schitterend uit en deden ons ook weer aan Thailand denken.
Tenslotte hebben we het Nationaal Historisch Museum bezocht, waar een aantal kunstschatten uit ondermeer Ankor Wat te zien zijn.
Terug naar het hotel zijn we met de tuktuk gegaan (eindelijk, ik wilde dit al lang!) omdat het flink regende.
Groetjes,
Frits en Lisette
Gisterenochtend, donderdag 30 oktober moesten we er traditiegetrouw weer vroeg uit om direkt bij het hotel in een snelle boot te stappen die ons naar de hoofdstad van Cambodja, Phnom Penh (afgekort "PP") zou brengen. We vertrokken echter pas met een dik half uur vertraging omdat een van de leden van onze groep, Richard, vanaf het terras zijn camera in het water van de rivier had laten vallen. Turen in het hele bruine water leverde natuurlijk niks op, vooral ook omdat er nog allerlei bamboe balken onder het terras door liepen. Dat was natuurlijk balen voor hem, vooral vanwege alle fotos op zijn geheugenkaartje.
Het bijzondere was echter dat er binnen een kwartier een Vietnamese meneer kwam die aanbood om naar de camera te gaan duiken. Hij had een compressor met slang (waar die nou vandaan kwam???) en droeg een dikke ketting als gewicht. Bovendien had hij een knulletje die de slang doorschoof. De eerste duik duurde zeker 10 minuten (dankzij de persluchtslang), maar leverde niks op. Tot ieders verrassing kwam hij bij de tweede duik na enkele minuten boven met de camera in zijn hand. En later op de dag, toen het kaartje droog was, bleken alle fotos er ook nog op te staan!
De boottocht over Brassac rivier was schitterend: mooi weer met talloze stapelwolken, onderweg veel te zien op en naast het water en bijna geen wind. De boot schoot lekker op en na een uurtje of 2 moesten we aan wal bij de Vietnamese douane om omze bagage te laten scannen, en even verderop bij de Cambodjaanse douane om ons visum in het paspoort te krijgen. Vervolgens weer de boot in voor het tweede deel, en tegen 14:00 uur legden we aan in PP.
Die middag zijn we wat rond wezen kijken, waarbij vooral opvallend was om te zien hoeveel splinternieuwe SUV's er rondrijden in deze hoofdstad van een van de armste landen van de wereld (gemiddeld inkomen 1 dollar per dag). Met name Lexussen en nog wat Hummers, allen met een nummerbord waaruit blijkt dat het regeringsfunctionarissen zijn.
We zagen heel wat tempels, die qua vormgeving veel aan Thailand deden denken, en natuurlijk het straatleven dat hier nog wat armetieriger is dan in Vietnam. De mensen zijn echter heel vriendelijk en lijken vrolijk. Veel bedelaars, waarvan vele met slechts 1 of zelfs geen benen (door de duizenden landmijnen die hier overal nog liggen).
's Avonds zijn we wezen eten in een restaurant dat werkt met ex-straatkinderen en hen opleidt tot kok of ober.
Vanochtend (vrijdag) zijn we eerst naar het Tuol Sleng museum geweest, wat in de tijd van de Rode Khmer (1975-1979) de gevangenis was waar verdachte personen werden gevangen en ondervraagd. Dit alles in opdracht van Broer Nummer Een, Pol
Pot. Het gebouw is een voormalig schoolgebouw en daar zie je nu hoe de cellen er uitzagen, welke vreselijke martelmethoden werden toegepast, en je ziet talloze fotos van mensen die hier verhoord en vermoord zijn. Van de 20.000 mensen die in die 4 jaar in Tuol Sleng hebben gevangen hebben gezeten, zijn er welgeteld 7 overlevenden....
Dat was diep triest en heel confronterend.
Daarna zijn we naar een van de "Killing Fields" (Choeung Ek) gegaan, waar indertijd de gevangen naartoe werden gebracht en daar vermoord werden. Meestal met een stomp voorwerp omdat kogels te duur waren....
Midden op het terrein staat een enorm monument waarin de bijna 9000 schedels zijn geplaatst van de mensen die op die plek vermoord zijn.
Na de middag zijn we naar het paleis van de huidige koning Norodom Sihamoni zijn geweest. Zijn vader, Norodom Sihanouk wordt vandaag 86 jaar, en daarom is er vanavond waarschijnlijk vuurwerk, maar omdat het nu weer regent is het niet zeker dat dat doorgaat.
Dat paleis en de bijbehorende tempels en pagodes zien er natuurlijk schitterend uit en deden ons ook weer aan Thailand denken.
Tenslotte hebben we het Nationaal Historisch Museum bezocht, waar een aantal kunstschatten uit ondermeer Ankor Wat te zien zijn.
Terug naar het hotel zijn we met de tuktuk gegaan (eindelijk, ik wilde dit al lang!) omdat het flink regende.
Groetjes,
Frits en Lisette
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
