Naar en in Angkor Wat

Gisteren, zaterdag 1 november zijn we per bus van Phnom Penh naar Siem Reap gereisd. Een afstand van circa 300 km. Dat betekende een reistijd van 08:15 uur tot circa 16:00 uur.

Onderweg zagen we vooral huizen op palen, rijstvelden en dorpjes. Plus een stop bij een kleine inheemse markt en bij soort Cambodiaanse Van Der Valk (zie fotos).

Onderweg zie je wel dat Cambodja een armer land is dan Vietnam: onderweg meer huizen met palmbladeren op het dak en muren van hout in plaats van steen.

Toen we aankwamen was het meteen opschieten omdat we die avond naar de zonsondergang bij Angkor Wat wilden gaan kijken. En met de tuktuk gaat dat niet zo erg snel.
Die tempel ligt een kilometer of 8 buiten de stad, en daar moesten we nog kaarjes kopen (heel modern, waarbij een foto van je wordt gemaakt die meteen op je ticket wordt geprint) en een berg op om van daaruit de zon onder te zien gaan. Dat bleek heel mooi, maar op de terugweg was het natuurlijk donker en je moest opletten omdat het pad naar beneden niet verlicht was.

Vanochtend stond onze bus gereed om ons weer naar de tempels te brengen. We hadden deze keer een goed engels sprekende gids, ook al had hij het steeds over de "Tempool".
De eerste stop was bij Angkor Tom, waar we overal de 4-voudigde gezichten zagen die jullie wellicht kennen uit de reisfolders. Mysterieus om te zien.
Volgende stop was Ta Keo: een nog niet gerestaureede piramide, die wel op een mooie plek lag. Daar zagen we ook grote hoeveelheden losse, genummerde steenblokken, die nog ergens ingepast moeten worden. Een gigantische drie dimensionale puzzel...
Derde stop was bij Ta Phrom: een tempel die nog in de staat is waarin deze ontdekt is in het toenmalige oerwoud: dikke bomen die veel delen van de tempel opzij hebben gedrukt. Ziet er schitterend uit, maar als je die nog zou willen restaureren, heb je wel veel plamuur nodig.
Na de late lunch zijn we naar de grootste tempel gegaan, Angkor Wat. Om de tempel ligt een slotgracht van 1.3 km.
Tegen die tijd waren we al knap moe van het sjouwen bij de hoge temperatuur (al was het gelukkig grotendeels bewolkt), maar het was zeker indrukwekkend. Wat heel fraai was, was de spiegeling van de tempel in het stille water van de vijvers aldaar.

Terug met de bus, waarbij we nog even gestopt zijn voor de zonsondergang, die zeker zo mooi was als gisteren....

Net als bij onze vorige reis hadden we ons reis-hoogtepunt dus aan het einde van de reis. Morgen nog een dagje hier in Siem Reap en dan naar huis...

Groetjes Frits en Lisette