Een mooie dag in het prachtige Samarkand

Woensdag 1 september: mooie dag in het prachtige Samarkand
Vandaag niet al te vroeg uit bed, lekker ontbeten, wandelschoenen aan, flesjes water in het rugzakje en toen op pad. Natuurlijk als eerste naar het ongelooflijk prachtige Registan plein, dat slechts op 5 minuten lopen van ons hotel ligt. Dat plein ligt tussen 3 koranscholen, waarvan de oudste een dikke 600 jaar oud is, terwijl de andere 2 circa 400 jaar oud zijn. Deze gebouwen zijn aan de buiten- en binnenkant versierd met schitterende mozaïeken en hebben slanke, gedecoreerde minaretten. Om goed te beschrijven hoe fraai en indrukwekkend deze plek is, moet je waarschijnlijk dichter zijn, maar kijk maar eens naar de foto’s bij dit verslag en naar de kop boven onze Waarbenjijnu site. Net als gisteravond, werd ik weer door een agent aangesproken of ik zin had om een van de minaretten van de Ulugh Bek Madrassa te beklimmen om van bovenaf foto’s te maken. Hij vroeg er 1,60 Euro voor, en ik heb daarmee ingestemd. Echt geheimzinnig doen ze daar niet over, en collega’s helpen elkaar daarbij. Wat verderop zat een agent met wat meer strepen, maar die reageerde er niet op. Het betalen gebeurde wel pas binnen. Ik ging door een hek en vervolgens een boel trappen op. Onderweg kwam ik langs een deel dat nog gerestaureerd moest worden en ging vervolgens het wenteltrapje op in de eigenlijke minaret. Bovenaan gekomen zat er een nauw gat in het dak, waar mijn bovenlichaam net doorheen paste. En het was opletten om niet het gloeiend hete zinken dak aan te raken! Vanaf die plek heb ik wat foto’s gemaakt en toen weer snel naar beneden. In de loop van de dag hebben we nog diverse andere bovenlichamen uit de minaret zien steken, dus die agenten schnabbelen zo heel wat geld erbij….
Binnenin de Koranschool had Lisette al wat winkeltjes bezocht, waaronder een bruidswinkel. De prijzen varieerden van 50 Dollar voor een sierlijke mantel tot 500 Dollar voor een chique traditionele jurk. De verkoper vertelde dat een bruid maar liefst 40 dagen lang na haar huwelijk achter een gordijn hoort te bivakkeren. Ze moet dan elke dag weer een andere jurk aan, waarmee ze dan meteen haar uitzet bij elkaar heeft. Zoals al eerder gemeld, is trouwen hier een hele dure actie, met vaak meer dan 500 gasten, plus die hele uitzet voor de vrouw. We hebben het dan over enkele jaarsalarissen die dan door de beide ouderparen worden betaald…
De tweede Madrassah is die van Tilla Kari (= “met goud bedekt”) Madrassa . Deze is aan de binnenkant prachtig versierd met gouden spreuken en mooie mozaïeken. Hier waren ook oude foto’s te zien van hoe het Registan plein er 100 jaar geleden uitzag. En dan realiseer je je hoeveel werk er verzet is om het plein zo mooi te maken als dat het nu is. Zo zijn de minaretten weer recht opgebouwd of weer recht gezet en zijn ontbrekende delen van mozaïeken weer aangevuld.
Na het Registan plein zijn we wat gaan drinken en kreeg ik sjans met een iets oudere weduwe uit de Russische Krim. Ze kon geen woord anders dan Russisch, maar ze bleef maar praten en grootse gebaren maken. En heel bijzonder was haar gouden gebit….
Daarna zijn we verder de stad ingelopen om nog wat andere bezienswaardigheden te scoren. Ook die waren wel leuk, maar duidelijk minder mooi dan de drie aan het Registan.
Volgende plek was de bazaar. Deze keer in een groot nieuw gebouw, met daarnaast nog wat oudere hallen. Er werd “alles” verkocht, van groente en fruit tot kleding. En bijna iedereen vond het leuk om op de foto te gaan, inclusief oude mannetjes. Lisette heeft daar een folkloristisch dameshoedje gekocht, wat hier ook gewoon nog gedragen wordt.
Volgende stop was de moskee die in opdracht van Timor Lenk is gebouwd. Daar hebben 500 werkers en 95 olifanten plus 200 architecten en kunstenaars vijf jaar aan gewerkt. Dat gebouw was echter te groot en te pompeus om de aardbevingen te doorstaan. Kortom: delen stortten in. Later zijn de Russen begonnen met de restauratie, maar dat ging zo langzaam dat de Russische hijskraan inmiddels zelf een monument was geworden. Nu zijn de Oezbeken zelf aan het restaureren geslagen en dat schiet beter op.
Op een begraafplaats hebben we nog enkele prachtige mausoleums bezocht, ondermeer van Sjah-i-Zinda.
Na die begraafplaats hadden we het wel weer even gehad omdat de temperatuur rond de 39 graden was. We zijn daarom met de taxi teruggegaan naar het hotel om wat te lunchen, geld te wisselen en weer even op adem te komen.
Toen nog even naar het mausoleum van Timoer Lenk geweest en snel gedoucht (dat wil zeggen: Frits niet snel, zodat Lisette wel snel moest) en achter de groep aan gerend die net vertrokken was om te gaan dineren. We gingen per taxi naar een groot restaurant aan de rand van de stad. Daar zaten honderden Oezbeken te eten, terwijl er binnen ook nog een bruiloftsfeest aan de gang was. De obers renden daar de benen onder hun gat vandaan om alles op tijd bij iedereen op tafel te krijgen. Het was er gezellig, met leuke muziek waar men op danste en er was veel te zien. Waaronder ook 4 strakke jonge meiden die in piepkleine roze pakjes met veren op de bruiloft een voorstellinkje gaven.
Terug weer in de taxi, en in het hotel alvast zoveel mogelijk ingepakt omdat we donderdag weer vroeg moest vertrekken. En we hebben nog wel even een verslag op Waarbenjijnu gezet.