1e dag vast in Tamga

Donderdag 9 september: 1e dag vast in Tamga
Deze donderdag was een voor mij bijzondere dag omdat ik jarig was. Dat merkte ik ’s morgens vroeg al omdat Lisette me feliciteerde en twee leuk cadeautjes had: het boek “Taal is zeg maar echt mijn ding” en een tegoedbon voor de “Wattson Energie Meter”, waarmee je altijd kunt zien hoeveel stroom er in je huis wordt verbruikt en die je aan kunt sluiten op je PC om bijvoorbeeld grafieken te maken van je stroomverbruik. En bij het ontbijt werd ik toegezongen door de hele groep….
De laatste keer dat we nog internet verbinding hadden, had ik al een paar felicitaties ontvangen, maar vandaag kwamen daar nog per sms felicitaties van Allard & Jony en van Renske & Sander bij, plus die van Willy & Riny. Dat was natuurlijk leuk, en wie weet: als we weer in een plaats zijn met internet, zijn er misschien nog wel meer….
En nu ik na een aantal dagen weer op Internet kan, zag ik ook de overige felicitaties; hartelijk dank daarvoor!!!
Die ochtend hadden we een heel leuke excursie, naar een fabriekje waar men yurts maakt. De eigenaar en chef Mekenbek Osmonaliev leidde ons daar rond langs het hele proces zodat we een goed beeld kregen wat er allemaal komt kijken bij de fabricage van een yurt. Hij maakt deze met name voor promotionele doelen en voor de export en heeft daartoe circa 20 mensen in dienst. Normaliter worden yurts door de nomaden zelf gebouwd, maar die doen er dan veel langer over (een half jaar). In zijn fabriekje maakte hij tot dusver yurts met doorsnedes van 3 tot 9 meter (die laatste voor een Canadees bedrijf, die ‘m verhuurt als trouwtent).
De eerste stap die we zagen, was het maken van de circa 250 stokken die nodig zijn (en wij maar denken dat een De Waard tent zwaar was…). Die worden gedraaid op een houtdraaibank, dan gekookt in heet water en op een klemrek gezet om de juiste gebogen vorm te krijgen. Voor de rook-opening bovenin heeft ie een apparaat waarmee hij een cirkelvormige stok kan maken waarin de karakteristieke dwarsbalkjes komen zoals we die kennen van de Kyrgisische vlag. Daarna zagen we hoe hij van grote hoeveelheden schapenwol het vilt maakt dat de staande wand van de yurt vormt, compleet met een door hem ontworpen persapparaat om het water uit de wol te persen. Bij de handmatige fabricage gebeurt dat met de voeten door eindeloos over een dik pak wol te lopen.
Daarna zagen we hoe de spanbanden worden geweven, natuurlijk in een mooi patroon met veel kleuren. Tenslotte zagen we hoe uit dunne rietstengels de versteviging van de wand werd gemaakt, waarbij die stengels in bepaalde patronen werden omwikkeld met gekleurde wol (die verf kost 62 Euro per liter, wat hier een half maandsalaris is). Voor de deur wordt iets vergelijkbaars gemaakt wat opgerold kan worden als een rolhor. De prijs voor een dergelijke yurt varieert tussen 8.000 Dollar voor een eenvoudige kleine tot circa 55.000 Dollar voor de hele grote.
Ter afsluiting gaf de Mekenbek Osmonaliev nog een concertje weg door 2 nummers te spelen en zingen, wat werkelijk prima klonk. Al met al was dit een hele leuke en interessante excursie.
Aansluitend zijn wij (Lisette en ik) met Jorrit en de chauffeur in de bus naar de winkel gereden om daar taarten te kopen (traktatie van Djoser) en drank (traktatie van Frits). Na de lunch heb ik de taarten aangesneden en het smaakte (beetje tot onze verrassing) uitstekend. Zelfs de grote eetbare bloemen waren lekker.
Na de lunch zijn we naar een vallei gereden, op zo’n 20 km afstand. Daar staat een borstbeeld van de eerste kosmonaut, Yuri Gagarin, die hier voor en na zijn ruimtereis heeft gerelaxt. In het stadje Tamga is namelijk een sanatorium waar wel meer kosmonauten en hoge Russische militairen een ontspannende tijd hebben doorgebracht (je kunt een sanatorium hier vaak vergelijken met een Duits Kürort, waar je ook niet ziek voor hoeft te zijn om er te verblijven). Verder zijn we naar een waterval gelopen, waarbij je helaas voordurend moest opletten dat je je nek niet brak over een van de talloze lege wodkaflessen die er rondslingeren. En we zagen een hele grote kudde schapen , waarbij we ook even met een van de twee herders hebben gesproken (voor zover dat ging met mijn twee woorden Russisch). Toen ik hem vroeg hoeveel schapen hij had, wees hij in mijn boekje het getal 2000 aan….
Bij het avondeten kwamen de wijn, cola en het bier op tafel, en dat leek iedereen goed te smaken.
Om 21 uur zaten zowel Lisette als ik te geeuwen, dus zijn we naar onze kamer gegaan en ietsje later was het snurktijd…. Nog nooit zo vroeg naar bed gegaan op een verjaardag! Maar bijna iedereen gaat hier ’s avonds vroeg het bed in na die inspannende dagen.