Weer een dag in Tamga

20090910 Vrijdag: weer een dag in Tamga
De ochtend rustig begonnen: pas om 9 uur ontbijt, maar helaas was de hond onder ons raam al om 6.45 uur wakker en wij dus ook. Vanmorgen was ook Adi (onze gids) weer terug met onze paspoorten. Hij is ermee naar Biskhek geweest om het visum te verlengen dat op 10 september zou aflopen. Het is nu verlengd tot de 15e en dat zou toch genoeg moeten zijn. Inmiddels is wel duidelijk dat de grens waarschijnlijk gewoon dicht is vanwege het Suikerfeest op vrijdag en de gewone weekend sluiting van zaterdag en zondag. Dus misschien is dat van die dreiging van onlusten aan de grens toch allemaal iets minder heftig dan we eerder dachten. Het is nu wel een heel geregel om de rest van de reis niet teveel te moeten missen. De zondagmarkt in Kashgar gaat helaas zeker niet lukken en de 22 urige treinreis van Kasghar naar Turpan wordt een vlucht van Kasghar naar Urumchi en dan terug met de bus naar Turpan. We zullen zien, we zijn de grens nog niet over…..

Gisteravond bleken er nog andere gasten in het pension te verblijven, een stel Duitse heren die een meerdaagse trektocht hadden gemaakt. Volgens Frits waren het Kabouter Plop en zijn kameraden, allemaal met baard en een flinke krullebol die aardig in de war zat.

De ochtend hebben we verder rustig doorgebracht met wat lezen en werken aan het verslag, zo lijkt het wel echt vakantie! Eind van de ochtend nog even naar het stadje gelopen om te kijken of ze op het telegraafkantoor heel misschien internet zouden hebben, maar dat was gesloten (vanwege Suikerfeest?) en toen zijn we doorgewandeld naar het oude Sanatorium.
Dat is een oude Russische Militaire instelling, bedoeld om de vermoeide militairen te laten ontspannen en bijkomen, meer een kuuroord dan een sanatorium zoals wij dat kennen. Ook Youri Gagarin, de Russische kosmonaut en de eerste man in de ruimte, heeft hier tijd doorgebracht.
Het is mooi aangelegd in een parkachtige omgeving met veel eekhoorntjes in de bomen, verschillende genummerde slaapgebouwen, bibliotheekgebouw met o.a. bioscoop, sportvelden en buiten (enorm piepende) fitnesstoestellen. Aan de rand een gigantisch overdekt sportcomplex, met een groot 50 meterbad (inmiddels leeg, want het zomer seizoen is ten einde) en grote sportzaal. Dit alles met hoge glazen wanden en een uitkijk over het meer. Momenteel is het van de Kirgistaanse overheid en wordt nog gebruikt voor het eigen leger, maar ook particulieren kunnen er een kamer huren om er bijvoorbeeld een week vakantie door te brengen.

Het begon wat te regenen en ook de lucht betrok met gerommel in de verte, dus zijn we wat snel teruggelopen naar het guesthouse waar om 13 uur de warme lunch weer voor ons klaar stond. Een kop heerlijke soep, een rijst groente schoteltje en tomaten-komkommersalade. In de eetzaal staan ook altijd verse appels, koekjes en snoepjes op tafel, dus er is keus genoeg als toetje bij de koffie of thee.

Om 14.30 uur was het inmiddels weer droog en zonnig en zijn we met de bus een stukje langs de kustweg gereden en begonnen aan een wandeling de bergen weer in. Deze keer langs een mooi pad vol met paarsblauwe lavendel, lila astertjes, gele brem en pluizige witte bloemen. Voor Frits was het nu echter al de derde dag op rij dat we aan het wandelen waren en dat werd hem toch echt wel wat teveel. Na 40 minuten hield hij het voor gezien en bleef met een tijdschrift in de schaduw achter. Jammer, want nog maar een klein stukje verder werd het landschap totaal anders en kwamen er schitterende rode rotsformaties in beeld. Geweldig om te zien en met de zon er op een fantastisch beeld! Met een klein beetje klimmen en schuiven heb ik erg mooie plaatjes kunnen schieten.
Terug weer langs dezelfde weg naar de kustweg, het bleek een brede rivierbedding te zijn, maar die in deze tijd van het jaar helemaal droog staat.
Bij het meer aangekomen lagen de drie bikkels van de groep (Jorrit, Casper en Dirk) al in het frisse water en volgde onze jonge gids Adi niet veel later. Wat een schitterende plek om te zwemmen met op de achtergrond de hoge met sneeuw bedekte bergen!

Op de terugweg zijn we nog een keertje bij het Sanatorium afgezet (wij hadden ’s morgens de helft nog maar gezien en enkele anderen hadden nog niets gezien) en daar nog heerlijk rondgewandeld.
Om 19 uur ons laatste diner in Tamga en ook deze keer weer vroeg naar onze kamer om nog wat te lezen en te typen en om 22 uur ging het lampje uit! Thuis is dat nooit zo vroeg :)

PS de temperaturen van de site kloppen niet helemal, toen wij er waren was het 15 tot 18 graden en lekker weer.