Eerste dag in Brommerland

Beste Allemaal,

Na een voorspoedige reis (afgezien van een reparatie aan ons vliegtuig voordat we mochten vertrekken op Schiphol) zijn we nu in Ha Noi, Vietnam. We zijn met een "snorder" (= illegale taxi) naar ons hotel gebracht, waar ze ons in eerste instantie niet kenden. Op onze reservering stond bovendien een verkeerd huisnummer (83 in plaats van 63). Na gebeld te hebben met Djoser in Nederland werd het alsnog snel geregeld. De kamer is goed, maar je hoort wel voortdurend het getoeter van de miljoenen scooters en brommers die hier rondrijden. Soms met 3 of 4 man erop, maar ook wel met een koelkast of 3 vaten bier. Ondanks die herrie sliepen we goed en lang want we waren al met al meer dan 24 uur onderweg.

Vanochtend waren we te laat voor het ontbijt in het hotel, dus zijn we de deur uitgegaan voor iets. Dat werd een hotel van waaruit we op de 13e verdieping een mooi uitzicht over de stad hadden.

Renkse had ons er al voor gewaarschuwd: hier op straat lopen en vooral oversteken, is toch een beetje "ogen dicht en lopen maar", want de stroom brommers houdt nooit op. Gelukkig rijden ze om je heen... En op de stoep lopen gaat ook niet, want daar worden de brommers dwars op geparkeerd.

De fietstaxi's proberen je voortdurend in hun karretje te lokken, maar als je vrolijk naar hen terugzwaait, blijven ze niet langer aandringen. En de souvenier- en etenverkopers proberen je ook steeds dingen aan te smeren, maar ja, zij willen ook wat verkopen...

We zijn vandaag zowat de hele dag door een wijk gelopen met heel veel verschillende ambachten. Zo is er een straat met grafsteenhandelaren, eentje met schoenen en een met zijde en stoffen. En zonet hebben we op een terrasje (op de stoeprand met kinderstoeltjes) gezeten om de drukte op het kruispunt te zien. Prachtig hoe men, zonder te mopperen, voortdurend om elkaar heen manouvreert... Natuurlijk zien we hier ook talloze dames met vietnamese strohoeden en een draagjuk met karton, groente, fruit, metalen onderdelen, bloemen en weetikveel. Vaak ziet dat eruit alsof het heel zwaar is; ze zijn niet groot, maar kennelijk wel sterk, die Vietnamezen.

En natuurlijk hebben we ook cultuur gedaan: we zijn op een eiland in het Hoan Kiem meer geweest, waar de Ngoc Sontempel ligt met daarbij de schildpad uit de legende, die iets gedaan heeft met een magisch zwaard.

Zometeen gaan we weer wat eten, want onze maagjes knorren alweer...