Wandelend langs de bergvolkeren

Uiteindelijk hebben we een restaurant gevonden wat er een beetje netjes uitzag, waar Lisette de specialiteitensoep Hoa Dao gegeten heeft die volgens haar heeeeeerlijk was. Mijn paddestoelensoep smaakte trouwens ook prima.

Na een nachtje heerlijk slapen in een goed bed (zonder airco, want het is daar fris genoeg) en een lekkere douche, en een zeer uitgebreid en overheelijk ontbijt-buffet stond onze gids (plus chauffeur) weer op ons te wachten. We gingen als eerste naar een waterval kijken ("Tha Bac") en aansluitend naar de "Poort van de Hemel". Als het bij die poort niet mistig was geweest, hadden we daar waarschijnlijk een heel mooi uitzicht gehad...
Onderweg was te zien hoe de weg werd opgeknapt. Dat was geen overbodige luxe want overal zaten grote gaten en lagen resten van eerdere landverschuivingen. Er werd een soort kanaaltje langs de weg gemaakt om overtollig water af te voeren.
Ook zagen we hoe daar enorme hoeveelheden choco-groentes worden gekweekt. Dat is een soort groene, peervormige stekelige kalebas met het formaat van een mannenvuist. Die worden daar het hele jaar door geoogst en brengen circa 10 dollar op voor een mand van 20 liter. Dus dat is best veel. Ze groeien net als druiven aan struiken die een meter of 2 boven de grond hangen (zie foto).

Na de lunch zijn we een aantal minderheden dorpen gaan bezoeken. Dat begon met de Zwarte Hmong in Lao Chau en de Zay in Ta Van. Dat was in totaal een wandeling van circa 7 km, waarbij we doorlopend werden begeleid door 4 dames van de Zwarte Hmong. Die bleken best goed Engels te spreken, wat ze geleerd hebben van de toeristen. We zagen hoe in hun dorpen mooie lagere en een middelbare school gebouwd zijn met het geld dat ze krijgen aan entreegeld voor die dorpen.
We zagen jongetjes op een waterbuffel rijden, hoe rijst geoogst wordt, hoe men weeft en stoffen verft, en op de lagere school deden zowel de kinderen als later ook de leraren een dansje op moderne muziek. Heel toeristisch, maar ook wel erg leuk.
Op een terrasje hebben we samen met onze groupies een blikje fris gedronken en zijn teruggekeerd naar de auto. Natuurlijk moesten we toen van de dames iets kopen...

Tweede bezoek was aan Ta Phin, waar de Zwarte Hmong en de Rode Dao wonen. Die trouwen trouwens niet met elkaar want de Hmong mogen gewoon verliefd worden en zo, terwijl de Dao worden uitgehuwelijkt.
Het dorp lag daar prachtig mooi tegen de helling van de bergen, en hun huizen zien er schitterend uit: helemaal van stevig hardhout, twee verdiepingen hoog, en in het huis waar wij op bezoek waren had men een tv, dvd en stereo installatie. Ze woonden daar met z'n tienen: Pa, Ma, 4 kinderen en grootouders.
Ook daar loopt zowat iedereen in klederdracht en ze hebben er bijna nooit bezwaar tegen als je een foto wilt maken (behalve een oude vrouw met een eeeeernome leesbril die ze meteen touwtje aan haar hoofdtooisel had bevestigd). Ook hier kregen we een groepje groupies, maar omdat we niet nog meer souverniers wilden kopen, hebben we een paar statie fotos gemaakt en hebben hen daarvoor betaald.

Toen hurryup in de auto richting Lao Cai, waar onze trein om 19:30 zou vertrekken. Tijd voor diner was er niet meer, dus werden het wat koeken en zo. Wat wel leuk was om te zien in de wachtkamer, was een vrouw die zich echt heel goed had voorbereid op de reis: ze had al een pyjama aan en droeg een valhelm (zie foto). Dat van die pyjama's geldt trouwens voor de hele streek (land?): je ziet veel mensen die kleren aan hebben die wij alleen in de winter in bed zouden dragen. 's lands wijs, 's lands eer....

Gelukkig schudde de wagon deze keer niet zoveel als op de heenweg, en om 04:30 (het is nu zaterdag) waren we weer in Hanoi. De chauffeur die ons terug zou brengen naar het hotel was snel gevonden en even na 5:00 uur zijn we weer in ons hotel in bed gedoken. Een extra hotelnacht is toch wel veel fijner dan om van 5:00 uur tot de middag ergens rond te hangen voordat je de kamer in mag...

Rond de middag hebben we de gok gewaagd en hebben in een stoep-restaurant gegeten: kindertafeltjes en kinderkrukjes op de stoep. We kregen gehaktballetjes en mie in een kom bouillon. Smaakte best goed en omdat het een plek was waar ook veel locals zaten te eten, is het eten vers.

Inmiddels is de rest van de groep aangekomen in het hotel en we hebben al met enkele groeps-genoten kennis gemaakt. Onze Nederlandse gids is Carlijn, en we hebben gedurende de hele reis Nick als Vietnamese gids.
Vanavond hebben we kennismakings-diner, dus daarover meer de volgende keer...