Heel veel water in Hoi An

Inmiddels is het eind van de middag op onze derde dag in Hoi An, zondag 19/10. Maar laat ik bij het begin beginnen...

We vertrokken om 08:00 uur vanuit Hue, terwijl het flink regende. En dat werd in de loop van de ochtend niet bepaald beter. Sterker nog: het ging steeds harder regenen! Onze eerste stop was bij een restaurant aan het strand bij Lang Co, en op aanraden van onze gids Carlijn hadden we allemaal zwemspullen in een los tasje. Die hadden we niet nodig, want je moest rennen vanuit de bus naar het restaurant om niet kletsnat te worden.
Later op de dag zijn we in Da Nang naar het Cham museum geweest, waar een groot aantal beelden uit de Cham cultuur (vanaf het jaar 900) te zien zijn. Daar zagen we ook op foto's hoe bepaalde Cham sites in deze streek er uit zien en dat leek ons ook wel leuk om daar te gaan kijken als we eenmaal in Hoi An zouden zijn. Intussen tikte de regen nog steeds in grote aantallen op alle ramen, en de lucht was rondom grijs tot donkergrijs.

Het was ook de bedoeling om onderweg nog de Marble Mountains te beklimmen (130 treden) om een mooi uitzicht te hebben op China Beach, maar het regende nog steeds, plus dat bij die nattigheid een trap op een berg wel heel erg gevaarlijk wordt. Dus geen "Marble Mountains". In plaats daarvan zijn we gestopt bij een bedrijf waar prachtige marmer beelden werden gemaakt, tot wel enkele meters hoog. Daar kon de bus gelukkig onder een groot zinken afdak stoppen en toen we uitstapten, konden we elkaar niet verstaan door het lawaai van de regen op dat zinken dak. De eigenlijke werkplaats konden we ook niet bereiken omdat er een weg tussen lag waar een halve meter water in stond. Indrukwekkend nat.
In dorpjes waar we doorheen reden veroorzaakte de bus ook vloedgolfjes die de huisjes aan de stoep weer onder lieten lopen.

Tegen een uur of 4 waren we in Hoi An, in een mooi hotel, compleet met een tjokvol zwembad.
Die avond regende het nog steeds heel hard, dus hebben we in het hotel gegeten. Alleen moest Carlijn naar een Nederlandse inwoner van Hoi An om daar het diner van zaterdag af te spreken. Ze kwam laat op de avond terug met een broek die tot ver boven haar knieen nat was: op een stuk weg waar ze langs moest, stond een grote diepe plas water.

Wij hadden de volgende dag naar een van de Cham tempels van My Son gewild met een busje, maar dat kon niet doorgaan omdat er geen doorkomen aan zou zijn wegens de modderige wegen. Ik heb toen gekozen om mee te doen aan de curus Vietnamees koken, die gegeven werd door de vrouw van genoemde Nederlander Hans. Dat was leuk om te doen, en ik heb vanalles geleerd om te maken. Waaronder nogal wat zaken die ik zelf niet lust, zoals shrimp steam rolls (maar die kun je thuis ook met kip maken) en een gevulde inktvis. Gelukkig was de kip die we in een roemertopf gemaakt hebben, wel lekker. Plus dat ik nu roosjes
kan maken van tomaten.
Intussen is Lisette met enkele andere dames wezen winkelen, wat bij haar niet tot aankopen heeft geleid. En ze hebben het stadje bekeken, dat inderdaad erg leuk is.
In de stad lagen overal bootjes en een groot deel van de stad was niet te bereiken omdat er veel water in de straten stond. Op andere plaatsen waren mensen bezig om de achtergebleven klei weer uit hun huisjes te vegen en scheppen.

's Avonds zijn we met de hele groep weer bij Hans wezen eten, en dat was heerlijk. Gelukkig was het intussen droog, al moesten we weer door het (inmiddels weer wat lagere) water waden.

Vanochtend zijn we weer vroeg richting Hans gewandeld, waar we om 8:15 vertrokken voor een heel mooie fietstocht door de omgeving. Hans kent die goed, en liet ons het eiland zien waar hij op woont, we zijn bij een tempel en op een scheepswerfje wezen kijken en we hebben het gebied bekenen waar de rijst wordt geteeld (nu staat dat onder water) en waar de garnalen gekweekt worden. Prachtig om te zien en gelukkig was het droog en zolang de zon niet door de wolken kwam, was de temperatuur heerlijk aangenaam. We zijn wel diverse keren door de bagger en door het water gefietst, maar gelukkig is er niemand gevallen.
Hans heeft ons ook veel verteld over Vietnam, zoals dat dergelijke overstromingen elk jaar voorkomen (ook al hoorden we op de BBC dat er bij deze overstroming 8 doden zijn gevallen). Volgens Hans stond het water 2 jaar geleden nog 2 meter hoger....

Na een heerlijke lunch en lekker douchen zitten we nu fris en fruitig achter de PC. Straks eten en dan vroeg naar bed want morgen staat er een lange reisdag op het programma.

Groeten, Frits en Lisette